Fietsenaar....ergens

Locanta

Natuurlijk had ik bij het plaatselijke hotel - restaurantkunnen gaan eten. Aan keurig gedekte tafeltjes met uitzicht op de haven vergezeld van een koel glas Efes. Maar ik slenterde door het dorp en schoof onwillekeurig het eerste de beste locanta binnen. Het eethuis waar vooral 's middags door de plaatselijke werknemers de lunch wordt genuttigd en waar doorgaanshet etenzo slecht nog niet is. Nu in de avond is het er vrijwel leeg. Vanuit de vitrine maak ik mijn keuze: soep; salade; rijst en een groente met vlees gerecht.

Wanneer net de maaltijd is opgediend en ik de eerste hap van mijn soep neem, komt er een oude man binnen strompelen, zwaar leunend op zijn stok. De holle blik in zijn ogen doet vermoeden dat er nog weinig uit zijn omgeving tot hem doordringt. Zonder ook maar een woord te zeggen neemt hij schuin tegenover mij plaats: Als een automatisme, eten aan een eigen tafel doe je niet als er nog iemand anders in de zaak aanwezig is. Van de chef krijgt hij een kop soep geserveerd. Uiterst langzaam strekt hij zijn arm uit richting het flesje azijn dat net buiten zijn bereik aan de rand van de tafel staat. Met de grootst mogelijke inspanning krijgt hij het te pakken waarna met grote slagen de druppels in zijn soep spetteren. Daarna is de peper aan de beurt: er vormen zich bruine eilandjes in de gele brei. Ach ja, bij gebrek aan een bejaardentehuis is dit een goed alternatief. Met smaak lepel ik mijn kom leeg.

Uit de mond van de man ontsnapt een straal kwijl dat hij nog net op tijd met een servetje weet weg te deppen. Het levert slechts kort resultaat op. Een nieuwe straal zakt langzaam naar beneden en blijft halverwege zıjn pruilende onderlip en zijn soepkom hangen. Snel neem ik een hap van mijn sla, niet meer kijken houd ik mezelf voor. Maar een zacht gesmak aan de andere kant doet mijn blik onwillekeurig toch weer naar links glijden. De soep uit zijn kom is vrijwel verdwenen: Geheel geabsorbeerd door stukken brood die hij tergend langzaam wegsabbelt in zijn tandenloze mond. Misschien was eten met een koel glas bier en uitzicht op de haven toch beter geweest?

Reacties

Reacties

Blanche

Net terug van een dikke week Zwitersland en Italië met 17 andere wereldfietsers. Archhhhh! Wat gaat de tijd tergend langzaam als je na al die vrijheid en buitenlucht weer 10 uur verplicht binnen achter een pc scherm moet zitten. De nieuwsbrief met de trends voor komend jaar moet de deur uit, de presentatie voor de cursus weerstand op de werkvloer moet nog bijgeschaafd worden. Lekker boeiend allemaal!

Help! Wie red me uit deze situatie. Ik kan en wil er (nog) niet aan wennen.

Kijk, daar is een bericht van Harry. FF lezen, meereizen en wegdromen.....

Nog vijf weken tot mijn volgende trip!


Locanta food is the best there is :> !!!!!

Blanche

O vergeten....

Kom je nog in Akbayir? Een piepklein dorpje aan de zwarte zee kust met 10 huizen. Doe dan de groeten aan de famillie Turk, de trotste eigenaars van een theehuis en een winkel.

Wij hebben een nacht geslapen in het bed in het theehuis in 2004. Waarschijnlijk hebben ze nog foto's van omns die we hebben toegestuurd.

Rena

Is weer eens wat anders dan met een bord op schoot voor de televisie... Live entertainment, daar betalen ze in het westen tegenwoordig voor!! hahaha

Betty

Maar in de lokanta's heb je wel het beste eten. En dat met uitzichtr om van te kwijlen. Vast beter dan mijn blik unox tomatensoep van vanavond.
Gr.
Betty

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!