“Moet je kijken, haha, hoe je daar in die grot staat! Het lijkt wel alsof je het helemaal niet leuk vond.”
“Jawel, hihi, maar wat was was laag daar, ik moest heel diep bukken en ging verdorie bijna onderuit! Jij bent er niet eens in geweest.”
“O en deze foto, moet je nou eens zien, dat was tijdens het feest voordat we hier naartoe vertrokken. Haha, met Ali en Nilgün, jeetje wat was dat gezellig hè.¨
“O ja, ober, doe mij maar een bier en wat wil jij schat?”
“Hmm... ik wil wel wat eten, doe mij maar de spaghetti... Je gaat me toch niet vertellen dat jij met Ali die hele fles Raki heb leeggedronken?”
“Uhh...haha, jawel maar daar hebben we wel de hele avond over gedaan hoor. En jij dan wat had jij dan wel niet gedronken, bij die fles rum kwam anders de bodem ook aardig in het zicht.”
“Jawel maar dat dronken we verdund met cola hihi.”

Göreme, een toeristengat in Cappadocië, het hart van de wonderlijk door de natuur gevormde grotwoningen. Aan de tafel van een eenvoudig eethuis zitten een Turkse man en een vrouw van naar schatting een jaar of dertig gezellig met elkaar te kletsen en op een smartphone foto's te bekijken. De man drinkt bier en rookt de een na de andere sigaret. Zijn vrouw eet spaghetti. Ze hebben plezier.

“He schat die man daar naast ons is alleen. Zou ie het naar z'n zin hebben? Hmm, ik denk zomaar dat ie uit Duitsland komt of... Nederland?”

“Ah, maar moet je nu eens kijken, ach wat een lieve schat! Ah, hee joh, hee kom eens hier. Oh, wat een gezellige blonde lobbes! Is ie van hier? Maar jeetje wat is ie mager. Misschien lust ie wel spaghetti? Ik zou hem zo mee naar huis nemen. Hee, ja joh, eet maar kom maar. Hee, kom! Hmm, hij mot het niet. En ik heb eigenlijk wel genoeg. Nou ja, nog een paar happen. Ik ga zo even shoppen, ze hebben zulke leuke tassen in Ürgüp verderop. Ik zag het vanmiddag en moet er toch echt nog even langs hoor. Jij blijft zeker wel even hier hè.”

De Golden Retriever, kijkt verlekkerd naar wat er allemaal op tafel staat. Met een van zijn grote achterpoten krabt hij zo nu en dan de vlooien uit zijn groezelige warrige vacht weg.
De vrouw neemt afscheid, stapt in een auto en vertrekt. De man blijft alleen achter bestelt nog een bier en steekt een volgende sigaret aan.

“ Hmm, die vent naast mij. Vast een aardige gozer. Toch wel een beetje mager. Haha, lijkt wel een beetje op die hond. Ah weet je...”

“...Ober, de hond lustte geen spaghetti maar weet je... ik betaal de rekening wel van die aardige man daar aan het tafeltje naast me. Vast ook een eenzame zwerver.”