Fietsenaar....ergens

Cocktail

'Vliegen is reizen overslaan', een citaat van good old Frank van Rijn. Een bewering waar ik me maar al te goed in kan vinden, er mist iets als je vanuit het eigen Nederland, opeens ver weg van een vliegtuigtrap afloopt. Dat gevoel is hier op Zanzibar sterker nog dan vorig jaar in Turkije, ondanks dat ik in de loop van de jaren al wel de nodige reizenoverslaanervaring heb opgedaan. Acht uur achtereen in een vliegtuig zitten schakelt bovendien je zintuigen lam mede ten gevolge van slechts een uurtje slaap gedurende de nacht.

Het is wonderwel mijn reuk dat de vlucht het beste lijkt te hebben doorstaan. Normaal laat dit zintuig het bij mij nogal afweten maar in het vliegtuig heeft het kennelijk naast wat kerosinedampen, weinig te verduren gehad. De kustmatige atmosfeer van het vliegtuig maakt plaats voor een atmosfeer gevuld met een cocktail van bestanddelen die zich moeilijk laat omschrijven. Als ik een poging zou moeten wagen dan zou het misschien een mengsel van kardemom, kruidnagel, gember en kerosine zijn. Een geur uit het eiland geperst door een loodzware lucht vol waterdamp die de complete verzadiging aardig weet te benaderen. En nee, het zal een afwijking zijn, juist dit soort specerijen zijn niet diegene waar je mij 's nachts wakker voor mag maken. Aan specerijen heb ik een broertje dood, zelfs de peperbus blijft bij mij thuis onaangeroerd. Verderop vermengt dit onsmakelijke bouquet, minus de kerosine, zich met uitlaatgassen van het verkeer en stank van brandend afval. Om dit geheel verder in te kleuren, gebeurt dit te midden van de herrie van Italiaanse scooters, auto's, vrachtauto's, taxibusjes en wat al niet meer. Een spons vol mieren, zoiets. Verder weg van Zanzibar Town neemt de drukte gelukkig af en blijft de specerijengeur enkel nog over. En, zal je vast zeggen, wat ben je weer negatief Harry! Zou kunnen ja, maar het is ook maar hoe je het ziet. Ik had natuurlijk direct naar een fraai resort kunnen gaan, veilig en wel in een taxi. En daar op het stand en snorkelend in de oceaan had ik me vast en zeker in een paradijs gewaand. Dit eiland herbergt namelijk volop witte bounty-stranden compleet met palmbomen, hangmatten en topische fruitcocktails in allerlei smaken. Maar ja, dat soort lui genietgedrag is niet zo aan mij besteed. Ik zoek toch liever de rauwe wereld op zoals deze zich hier in het binnenland afspeelt. Zoals ik al zei, vliegen is reizen overslaan, was ik al langere tijd onderweg geweest dan had het verblijf hier onderdeel uitgemaakt van een enerverend geheel en had mijn berichtgeving wellicht een heel andere toon gekregen. Maar met de overgang van het rijke Nederland naar deze tropische kookpot binnen een halve dag, ligt dat net even anders. Je zou het cultuurshock kunnen noemen. Dat is alleen net even te sterk uitgedrukt. Daarvoor ben ik ondertussen al te vaak op dit soort uitdagende plaatsen geweest. Nog even wachten maar, na verloop van tijd zal ik Zanzibar gaan herinneren als een fantastische plek waar wat te beleven viel. Ik voel nu al dat dit gaat gebeuren.

Reacties

Reacties

Annie Wagenaar

Fijn al zo snel wat van je te horen. Net nog rijden op rails van je gelezen. Brrr, wat spannend was dat. Nu wat rustiger hoor. Nog veel plezier! Mams

Harry

'Oorlog op rails' was dat in Mauritanië uit Wegwerkzaamheden: www.fietsenaar.nl

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!